Nie ma chyba osoby, która nie skarżyłaby się na problemy z kręgosłupem. Najczęściej spowodowane są różnego rodzaju zwyrodnieniami a na ich powstawanie ma wpływ to jak o siebie dbamy.
Nie da się ukryć, że podnoszenie ciężkich rzeczy, praca stojąca lub siedząca mają duży wpływ na kondycję naszego kręgosłupa. Brak aktywności fizycznej jest dodatkowym czynnikiem, który ma wpływ na zły stan kręgosłupa nawet u młodych osób. Najczęściej występującym schorzeniem jest przepuklina dyskowa.
Jak do niej dochodzi? Czym jest przepuklina dyskowa?
Schorzenie to potocznie nazywane jest wypadnięciem dysku. Przepuklina występuje kiedy dochodzi do wysunięcia jądra miażdżystego krążka międzykręgowego poza przestrzeń międzykręgową z uciskiem na rdzeń lub korzenie nerwowe. Objawy przepukliny mogą być różne. W sytuacji kiedy wypadnięty dysk nie uciska na nerwy może być odczuwalny jedynie ból pleców w miejscu, w którym doszło do wypadnięcia dysku. Jeśli jednak mamy do czynienia z uciskiem na nerwy to na pewno dochodzi do drętwienia promieniującego aż do kończyn górnych lub dolnych, w zależności od tego, który odcinek kręgosłupa uległ uszkodzeniu.
Przepuklina dyskowa najczęściej występuje w odcinku lędźwiowym i dotyka osób w przedziale 35-50 lat.
Dodatkowo czynniki ryzyka jakie mają wpływ na wystąpienie przepukliny to oprócz wieku:
- otyłość,
- praca fizyczna,
- palenie papierosów,
- uwarunkowania genetyczne.
Jak wygląda leczenie przepukliny dyskowej?
Najczęściej jest to leczenie objawowe. Wskazana jest konsultacja lekarska, jednak przy jej braku należy prowadzić oszczędny tryb życia, co nie jest trudne ponieważ ból skutecznie udaremnia próby poruszania się. W 90% przypadków nie ma konieczności interwencji chirurgicznej a objawy powoli ustępują. Rekonwalescencja trwa około 6 tygodni.
W sytuacji kiedy przepuklina powoduje silne dolegliwości, w tym mocne drętwienie bądź pacjent nie jest w stanie się w ogóle poruszać czy utrzymać na nogach, rozważa się leczenie operacyjne. Również kiedy ból utrzymuje się po upływie 6 tygodni lekarz przeprowadza szczegółowe badania i zazwyczaj wtedy brane jest pod uwagę leczenie operacyjne.
Nie należy jednak obawiać się operacji, ponieważ są to zabiegi cieszące się dużym powodzeniem a pacjent dość szybko wraca do zdrowia. Po operacji należy unikać forsowania się i podnoszenia, jednak z czasem sprawność wraca a zabiegi rehabilitacyjne zdecydowanie poprawiają kondycję.
Zarówno po operacji jak i w leczeniu objawowym rozważa się różne zabiegi rehabilitacyjne, takie jak:
- fizykoterapia,
- ćwiczenia,
- masaż,
- terapia ciepłem,
- krioterapia,
- laseroterapia,
- terapia prądem,
- leki przeciwbólowe.
Wszystkie te zabiegi dobierane są indywidualnie w zależności od zakresu operacji lub objawów bólowych jakie zgłasza pacjent.